Η Ιαπωνία ήταν πάντα σε κάποιο βαθμό συνδεδεμένη με την κουλτούρα που περιστρέφεται γύρω από το τσάι. Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι η καλλιέργεια και η κατανάλωση τσαγιού έχουν γίνει άμεσο στοιχείο της ιαπωνικής κουλτούρας και ότι το τσάι είχε σίγουρα αδιαμφισβήτητο αντίκτυπο στη ζωή των Ιαπώνων πολιτών και των προγόνων τους. Ωστόσο, αν και το ιαπωνικό φαινόμενο τσαγιού είναι ευρέως γνωστό, οι περισσότεροι από εσάς θα εκπλαγείτε, πόσο μεγάλη είναι η κλίμακα αυτού του φαινομένου.

Μπορεί να μην είναι προφανές σε μερικούς, για παράδειγμα, σε πόσους τομείς της ζωής του ιαπωνικού πολιτισμού μπορεί κανείς να παρατηρήσει την επιρροή του τσαγιού. Η αισθητική, η πολιτιστική ηθική πυξίδα, η σφαίρα της θρησκείας, η σφαίρα της τέχνης, ακόμη και η ίδια η αίσθηση της ύπαρξης – καθεμία από αυτές τις πτυχές τόσο της πνευματικής όσο και της σωματικής ζωής, επηρεάστηκε με κάποιο τρόπο από κάτι, το οποίο στον πολιτισμό μας θεωρείται ότι είναι απλώς ένα νόστιμο ποτό. «Ο αουτσάιντερ μπορεί πράγματι να αναρωτιέται σε αυτό που φαίνεται πολύ αμφίβολο για τίποτα. Τί καταιγίδα σε ένα φλιτζάνι τσάι! θα πει “- γράφει ο Kakuzo Okakura (1983-1913). Είναι ο συγγραφέας, θα έλεγε κανείς, η περίληψη της κουλτούρας του τσαγιού – «Book of Tea», που δημιουργήθηκε το 1906 – και ένας λάτρης μιας φιλοσοφίας γνωστής ως «Teaism» Πιστεύουμε ότι όλοι θα συμφωνούσαν – έχει κάποιο δίκιο. Η έννοια μιας σχεδόν θρησκευτικής λατρείας που περιστρέφεται, κατά την άποψή μας, γύρω από ένα συνηθισμένο ποτό εμφανίζεται στην πραγματικότητα ως ιδιαίτερα αφηρημένη. Ωστόσο, μέσα σε αυτό το άρθρο, και με παραπομπές από το «Book of Tea», θα προσπαθήσουμε να κάνουμε αυτήν την ιδέα λίγο πιο οικεία.

Ένα από τα σημαντικότερα μαθήματα, τα οποία μποροούμε να αντλἠσουμε από την καθημερινή εμπειρία κατανάλωσης τσαγιού, είναι, σύμφωνα με την Okakura, η απόπειρα και τελικά η ικανότητα εύρεσης ομορφιάς και αρμονίας μέσα στην απλότητα της καθημερινής ζωής. «Όσοι δεν μπορούν να αισθανθούν τη λιτότητα των μεγάλων πραγμάτων από μόνοι τους, είναι σε θέση να παραβλέψουν το μεγαλείο των μικρών πραγμάτων σε άλλους» – μπορεί κανείς να διαβάσει μέσα στο «Book of Tea». Προκειμένου να βρούμε την ευτυχία και την αίσθηση της ύπαρξης, δεν πρέπει να τις αναζητούμε μέσα στα πράγματα που είναι μεγαλοπρεπή και πομπώδη. Αυτά μπορεί να μην γίνουν ποτέ στη ζωή κάποιου. Αντ ‘αυτού, ο καθένας από εμάς πρέπει να επικεντρωθεί στην εξεύρεση γαλήνης μέσα σε αυτά τα μικρά, φαινομενικά χωρίς νόημα στοιχεία της πραγματικότητάς μας – ένα από αυτά είναι και η τελετή τσαγιού. Η ομορφιά μπορεί να βρεθεί μέσα στο βουητό της πήλινης τσαγιέρας, το χαλαρωτικό άρωμα των λεπτών αποξηραμένων φύλλων, την ειρηνική διαδικασία παρασκευής, τη στιγμή της απόλαυσης του ποτού με τον αγαπημένο… Οι λάτρεις του τσαγιού αναζητούν την γαλήνη μέσα σε αυτές τις μικρές στιγμές, για να γεμίσει τη ζωή κάποιου με αμέτρητα καθημερινά θαύματα. Η πρακτική απόλαυσης της τελετής τσαγιού αποτελεί ανεκτίμητη εκπαίδευση που χρήζει προσοχής. Αυτή η επίκτητη προσοχή πρέπει να μεταφερθεί στη συνέχεια από την τελετή τσαγιού σε άλλους τομείς της ζωής. Είναι σημαντικό, γιατί ο συλλογισμός που αποκτάται μέσω της προσοχής, οδηγεί στην αίσθηση της ενότητας με το περιβάλλον, η οποία είναι απαραίτητη για να βιώσετε την αίσθηση του σκοπού.
Μια άλλη σοφία, με την οποία μπορεί κανείς να εξοπλίσει τον εαυτό του με την εξάσκηση του τσαϊνισμού (teaism), είναι ένα υψηλότερο επίπεδο ανοχής έναντι ενός άλλου ανθρώπου. Για την τελετή τσαγιού – ένα τόσο σημαντικό τελετουργικό για κάθε μέλος της ιαπωνικής κουλτούρας – είναι μια πολυεθνική παράδοση, η οποία δεν αναγνωρίζει τη διαίρεση σε τάξεις. Το άρωμα του τσαγιού «[…] έχει διαπεράσει την κομψότητα των ευγενών μπουντουάρ και έχει εισέλθει στην κατοικία των ταπεινών. Οι αγρότες μας έχουν μάθει να τακτοποιούν λουλούδια, ο πιο σκληρός εργάτης μας να νοιώθει φιλικά με τα βράχια και τα νερά. ” Το τσάι ήταν επομένως πάντα ένας παράγοντας κοινωνικής σύνδεσης, ένα στοιχείο που μοιράζεται ο καθένας από τους πολίτες – ανεξάρτητα από το status quo ή την οικονομική κατάσταση. Ως εκ τούτου, ήταν πάντα ένα στοιχείο που δημιουργεί την αίσθηση της αλληλεγγύης και της συντροφιάς. «Αντιπροσωπεύει το αληθινό πνεύμα της ανατολικής δημοκρατίας κάνοντας όλους τους πολίτες, αριστοκράτες με γούστο». Μέχρι σήμερα μπορεί επομένως να θεωρηθεί ως η χαμηλή παλίρροια της προκατάληψης και του κλασικισμού, ως απόδειξη για το γεγονός ότι κάθε άνθρωπος αξίζει κάποια καθημερινά κομμάτια ομορφιάς και πολυτέλειας.
Για μερικούς, το τσάι θα είναι πάντα «απλό τσάι». Ωστόσο, το ίδιο το τσάι και οι τελετές που το περιβάλλουν μπορούν επίσης να αποτελέσουν ένα θησαυρό γεμάτο με πολύτιμα μαθήματα. Στο τέλος, εμείς είμαστε αυτοί που αποφασίζουμε, πόση αξία δίνουμε στα στοιχεία του κόσμου γύρω μας.
ΚΑΛΑΘΙ ΑΓΟΡΩΝ0
Δεν υπάρχουν προϊόντα στο καλάθι!
Συνέχεια Αγορών
0